بررسی عوامل اصلی توصیف کننده ساختار توده در جنگلهای بلوط زاگرس

عوامل و متغیرهای متعدد تعیین ساختار یک توده جنگلی از نقش تأثیر یکسانی برخوردار نیستند، برخی از آنها که اثرات عمده ای دارند که بعنوان عوامل اصلی محسوب می شوند. آنچه در اینجا اهمیت دارد، تشخیص و تفکیک عوامل اصلی از دیگر عوامل است. یکی از روشهای مناسب جهت تعیین این عوامل اصلی، استفاده از روش تجزیه به مؤلفه های اصلی (PCA) است. در این تحقیق با کاربرد روش مذکور، تعداد 12 توده جنگلی بلوط وبنه با شرایط اقلیمی و توپوگرافی مختلفدر استان ایلام انتخاب و ضمن دسته بندی، عوامل اصلی توصیف کننده ساختار آنها، با بکارگیری تعداد 31 متغیر محیطی و ساختاری، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که تغییرات بین مناطق به لحاظ متغیرهای مورد بررسی نسبتاً زیاد است، بااین وجود حدود 2/66 درصد از کل تغییرات در سه محور اول قابل توصیف است. مناطق چشمه دولت، دالاب پائین و نخجیربالا از کمترین تغییرپذیری و مناطق مله گون، میمه، نخجیرپائین و تجریان از بیشترین تغییرات برخوردارند. محور اول مربوط به مقایسه مناطق را می توان محور قطر یا سن و محور دوم را تا حدودی می توان محور تنوع گونه نام گذاشت. تغییرات بین متغیرها هم نسبتاً زیاد است و حدود 3/61 درصد از کل تغییرات بین آنها در سه محور اول قابل توصیف می باشد. از بین متغیرهای ساختاری جنگل، در صد تنه های سالم، تنوع گونه ای، تراکم درختان، تعداد شاخه های خشک، متوسط قطربرابر سینه و تاج پوشش کل به ترتیب از تغییرات بیشتری نسبت به سایر متغیرها برخوردارند.